Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Ita nemo beato beatior. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Duo Reges: constructio interrete. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis.

Eam stabilem appellas.: Quis istud possit, inquit, negare?
Si longus, levis.: Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
Zenonem roges;: Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.
Bork: Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.

Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet.

Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Cur post Tarentum ad Archytam? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? An potest cupiditas finiri? Restatis igitur vos; Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Quid me istud rogas?
Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.
Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;

Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Inquit, respondet: Quia, nisi quod honestum est, nullum est aliud bonum! Non quaero iam verumne sit;

Bork

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed
quid disciplinae.

Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis.
Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.
Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Et adhuc quidem ita nobis progresso ratio est, ut ea duceretur omnis a prima commendatione naturae.
Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.
At iam decimum annum in spelunca iacet.